Mniszka lekarskiego zna każdy. Potocznie często nazywany jest mleczem (błędnie) lub dmuchawcem (po przekwitnięciu). Jednak mało kto wie, że ma on szerokie zastosowanie w kuchni, medycynie a także w innych dziedzinach życia.
Mniszek pospolity pochodzi z Grecji, skąd rozprzestrzenił się na tereny Europy, Azji i w dalsze części świata. Tylko na naszych ziemiach posiadał w swojej długiej historii różne nazwy, jak mnich, mniszek lekarski, mniszek pospolity, mnisza główka, popia główka, moiczka, świni mnich, świni pysk, wilczy lub lwi ząb, żabi kwiat, radiki, podróżnik pospolity, męska stałość, wołowe oczy i wiele innych.
Nazywanie go "mleczem" jest niepoprawne, gdyż nazwa ta należy do osobnej rośliny. Z łodygi mlecza wyrasta kilka kwiatów, natomiast z łodygi mniszka lekarskiego wyrasta tylko jeden kwiat. Ponadto mniszek lekarski po przekwitnięciu zamienia się w “dmuchawiec”, natomiast przekwitnięty mlecz ma formę mniejszej, twardszej i bardziej zwartej kulki.
Polska nazwa odnosi się do dna koszyczka powstałego po zdmuchnięciu owoców otoczonego zeschłymi listkami, co wyglądem przypomina głowę mnicha, a nazwy lwi czy wilczy ząb wzięły się od kształu liści.
Mniszek pospolity jest rośliną jadalną w całości. Niestety, w Polsce mało popularne są wiosenne sałatki ze świeżych liści tej rośliny. Można je wykorzystwać jako dodatek do zup i sosów, a korzeń doskonale zastępuje cykorię. Z kwiatów mniszka z dodatkiem cytryny i cukru uzyskuje się wino kwiatowe, a po ugotowaniu z nich wywaru z dużą ilością cukru otrzymujemy złocisty syrop potocznie zwany miodkiem majowym. Ziołową herbatkę możemy przyrządzać z każdej części tej rośliny.
W Wielkiej Brytani korzeń wykorzystuje się do produkcji orzeźwiającego napoju dandelion and brudock.
Apacze aromatyzowli kwiatami mniszka napoje alkoholowe.
W Japoni parzonych młodych liści używa się do przygotowywania takich potraw jak aemono, czy o-hitashi.
Mniszek lekarski, jak sama nazwa wskazuje, jest rośliną leczniczą. W zielarstwie wykorzystuje się zarówno kwiat, ziele, jak i korzeń. Ziele i kwiaty zbiera się wiosną, korzeń wczesną jesienią, a wszystkie części rośliny można suszyć.
Świeży sok z mniszka ma zastosowanie zewnętrzne, do usuwania świeżo powstałych brodawek na skórze.
Preparaty z mniszka wykorzystywane były dawniej we wczesnych stadiach cukrzycy, na niestrawność czy brak łaknienia.
Pomagają przy obrzękach i niewydolności nerek, przewlekłym zapalnieu pęcherza i przewodów moczowych.
Najbardziej znane jest zastosowanie naparów z mniszka przy leczeniu chorób dróg żółciowych, jak kamica żółciowa, problemy z wątrobą, czy przy zbyt skąpym wydzielaniu żółci (po wirusowym zapaleniu wątrobylub po zabiegach na drogach żółciowych).
Korzysta się z niej od wieków. Jej znane początki sięgają 3000 r. p.n.e., kiedy to w Egipcie korzystano z niej w celu konserwacji mięs. Około 300 lat później Chińczycy udoskonalili sposób pozyskiwania soli, której znali...
Czytaj dalej
Nasz głód zdrowia spowodował powstanie bardzo ciężkiej choroby. To chęć zdrowia przytłacza i jest jak ciężka choroba, w której odmętach pogrąża się człowiek nie wiedząc już, co lepsze: masło, czy margaryna, mleko czy brak mleka,...
Czytaj dalej
Chleb od wieków uważany jest za symbol niebiańskiego pokarmu. Posiada on niezwykle sakralne znaczenie, ale nie w znaczeniu liturgicznym, a dogłębnie świeckim: człowiek z plonów, które zebrał od ziemi potrafił wytworzyć za pomocą własnych rąk,...
Czytaj dalej
Goździk jest stałym bywalcem w każdej polskiej kuchni. Dzięki swoim specyficznym właściwościom już dawno osiągnął miano przyprawy, która emanuje tajemniczością, a także aromatem. Jego zapach i smak jest wykorzystywany w bardzo wielu dziedzinach. Na szczególne...
Czytaj dalej
Komentarze (0)