Rodzaje miodów

Miód jest produktem spożywczym, który dzięki pracy dzielnych pszczół można uzyskać. Ule, w których przesiadują te małe żyjątka posiadają odpowiednią konstrukcję, dzięki której nasz słodki nektar jest gromadzony w przeznaczonych do tego plastrach, a następnie szczelnie zamykany. Po kilku procesach odzyskiwania miodu, dostajemy już gotowy produkt do spożycia. Miód można podzielić ze względu na kilka znaczących kategorii:

• stan skupienia, może być w formie płynnej, jak i skrystalizowanej,
• ze względu na surowiec jaki został wykorzystany: nektarowe (kwiatowe), spadziowe oraz mieszane (nektarowo-spadziowe, spadziowo-nektarowe),
• kolor: od jasno-żółtego po brunatno-brązowy.

Miód, aby był miodem, a nie miksem miodu szlachetnego i miodu z odzysku (takie bardzo często występują) powinien mieć przede wszystkim bogatą etykietę, która aż kipi od pierwiastków. Najważniejszymi składnikami występującymi w tej lepkiej substancji są: żelazo, wapń magnez, chlor, fosfor, potas, mangan. Miód jest zbudowany z cukrów prostych, które w bardzo szybkim tempie zostają przez nasz organizm przyswojone – fruktoza i glukoza. Lecznicze właściwości pszczelego tworu można mnożyć, ale ważne jest, aby ten specjał stosować regularnie.

Ze względu na smak, kolor oraz właściwości lecznicze wyróżniamy najważniejsze rodzaje miodków:

Miód akacjowy: jedną z zalet spożywania tego specjału jest przyśpieszenie regeneracji błon śluzowych żołądka, dzięki temu znacząco wspomaga nasze trawienie, a także zapobiega chorobom wrzodowym żołądka i dwunastnicy. Dodatkowo często stosuję się go, przez właściwości moczopędne i bakteriobójcze, przy chorobach nerek i dróg moczowych. Posiada jedną z najjaśniejszych barw w postaci płynnej i wolno krystalizuje. W jego składzie można znaleźć duże pokłady fruktozy, izoflawony, a także glikozydy. W smaku daje się wyczuć lekki posmak goryczy.

Miód gryczany: najważniejszym czynnikiem tej odmiany jest rutyna, która wzmacnia i oczyszcza naczynka krwionośne. Skutecznie działa w walce z miażdżycą i innymi chorobami układu krwionośnego. Kolejną cenną cechą rutyny jest przyśpieszanie przy gojeniu ran wewnętrznych i zewnętrznych. Szczególnie należy go stosować podczas złamań. Ten rodzaj miodu jest wzbogacony również o magnez, który wpływa nie tylko korzystnie na pamięć, ale współdziała w zwalczaniu chorób układu nerwowego. Od innych tego typu produktów spożywczych różni się przede wszystkim barwą: jest ciemno-brunatny. Po spożyciu pozostaje w ustach piekąca nutka.

Miód lipowy: wyróżnia się na tle innych składem, który wspiera nas w walce z przeziębieniami oraz grypą. Ułatwia sen, działa łagodząco na stres i równoważy ciśnienie, a także ma działanie przeciwkaszlowe, antybiotyczne i przede wszystkim przeciwgorączkowe. Ma jasną barwę, a w smaku jest ostry z wyczuwalnym posmakiem lipy.

Miód rzepakowy: jest wiodącym środkiem detoksykacyjny. Używa się go podczas zapalenia górnych dróg moczowych i schorzeniach serca. Pomocny przy leczeniu ran wspomagając w walce z zakażeniem. Kolorem przypomina słomę, natomiast w bardzo szybkim tempie krystalizuje, a jego barwa zmienia się na białą. Miód jest słodki z lekkim posmakiem gorzkiego.

Miód spadziowy: charakterystyczną cechą tego typu jest działanie przeciwzapalne i antybakteryjne. Często dodaję się jego nutkę w produkcji syropów wykrztuśnych. Ze wszystkich rodzajów znanych nam miodów jest najmniej słodki, w kolorze zielony, a w smaku korzenny. To ze względu na jego pochodzenie, gdyż do jego produkcji owady wykorzystują spadzie, czyli lepką substancję występującą szczególnie często na drzewach iglastych oraz krzewach.

Miód wielokwiatowy: główną zaletą stosowania tego specyfiku jest energia, która dodatkowo wspomaga nasz organizm podczas całego dnia. Przydaje się również w czasie leczenia chorób serca, regulacji ciśnienia, a także, co ciekawe, alergii. Działa także w walce z anemią, ospałością, zmęczeniem, zapaleniem gardła czy przeziębieniem. Jest zdecydowanie żółciutki, po procesie krystalizacji brązowieje. W smaku jest bardzo słodki.

Miód wrzosowy: to przede wszystkim dobry specyfik podczas stanów zapalnych jamy ustnej. Słynie również z wykorzystywania podczas schorzeń układu moczowego, kamicy nerkowej, zapalenia jelit czy biegunki. Charakteryzuje się barwą ciemno-brunatną, a po krystalizacji pomarańczową. W smaku da się wyczuć pewną ostrość i gorycz.

Podczas zakupu interesującego nas produktu przede wszystkim powinniśmy kierować się etykietą i najważniejsze: unikać miodów mieszanych, które mimo atrakcyjnej ceny niestety z prawdziwego miodu pozostawiają jedynie smak. Ważną kwestią jest również okres krystalizacji, który w naszych autentycznych produktach wynosi maksymalnie 3 miesiące, a taki sklepowy może być w płynie przez całe lata. Miód powinien być bardzo często wykorzystywany w każdym domu i równie często podawany dzieciom, bo jego niesamowicie cenne właściwości naturalnie wspomogą nasz organizm i pomogą w walce z szeroką gamą schorzeń, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych.