Jesteśmy karmieni przekonaniem, że wszystko, co zwierzęce, jest nieludzkie i niecywilizowane, zatem kiedy objadamy się nadmiernie i puchniemy, mówimy o sobie, że jemy, jak zwierzę. Nic jednak bardziej mylnego, skoro zwierzę je z subtelnością dziś już nam nie znaną, to znaczy tylko tyle, ile podpowiada mu instynkt. Zwierzę je to, co czuje, że jest mu potrzebne i dzięki temu nie musi się odchudzać, bo nigdy nie jest grube, ani otyłe. Nie ma problemów z cholesterolem, ani krążeniem, a przy tym z niczym nie musi przesadzać. Prawdą jest więc, że zwierzę nigdy nie jadło tak niechlujnie i ze smakiem, jak człowiek, a jednak to ono zadziwia swoim zdrowiem, siłą i genialnym ciałem. Jeść jak zwierzę było by więc zaszczytem, który pozwoliłby człowiekowi odzyskać utraconą równowagę bioaktywną i kontakt ze swoim ciałem, a wraz z nim, z całą przyrodą.
Jedzenie stało się kwestią smaku, dlatego powrót do jedzenia instynktownego wydaje się ciosem w cały proces rozwoju ludzkiej cywilizacji, dla której smakowitość jest najwyższą wartością. A jednak kierując się jedynie tym kryterium człowiek karmi nie siebie, a umysł łasy na wszelkie bogactwa, kolory, zapachy. Jedzenie przy takim stole jest uczestnictwem w przedstawieniu artystycznym, estetyczną orgią, jednak daleką od prostego, zwierzęcego i instynktownego wsłuchania we własne, zawsze indywidualne potrzeby, które doskonale wykładają wszelkie wskazówki dietetyczne. Instynkt naprowadza człowieka dokładnie na to, co jego organizmowi jest akurat najbardziej potrzebne. Smak natomiast naprowadza jedynie na nawyki ukształtowane przez kucharzy. Instynkt nie wymaga wiedzy, orientowania się w zasadach dietetyki, prowadzenia rachunków odżywczych, bo nigdy się nie myli, jest bezbłędny, jak James Bond.
Obudzenie instynktu wymaga następujących kroków:
Powyższe uwagi pozwalają na obudzenie instynktu właściwego jedzenia, a ten poprowadzi nas wówczas przez smaki i bogactwa żywieniowe, o których nawet nie śniliśmy.
Złe samopoczucie, ból głowy, pragnienie, nudności, problemy z koncentracją, światłowstręt, nadwrażliwość na dźwięk... Mimo, że to nie wszystkie dolegliwości, to chyba każdy wie o czym mowa. Kac. Mimo, iż wydaje się niezwyciężony, można wyjść zwycięsko...
Czytaj dalej
Korzysta się z niej od wieków. Jej znane początki sięgają 3000 r. p.n.e., kiedy to w Egipcie korzystano z niej w celu konserwacji mięs. Około 300 lat później Chińczycy udoskonalili sposób pozyskiwania soli, której znali...
Czytaj dalej
Chleb od wieków uważany jest za symbol niebiańskiego pokarmu. Posiada on niezwykle sakralne znaczenie, ale nie w znaczeniu liturgicznym, a dogłębnie świeckim: człowiek z plonów, które zebrał od ziemi potrafił wytworzyć za pomocą własnych rąk,...
Czytaj dalej
Ziołolecznictwo jest metodą leczenia dużo starszą niż znana nam dzisiaj medycyna alopatyczna. Choć poddawana jest kpiącym zabiegom stosowanym przez „wyznawców” medycyny opartej na zachodnim paradygmacie poznania naukowego, to jednak nie wolno pozwolić, aby miało ziołolecznictwo...
Czytaj dalej
Komentarze (0)